Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Alan Dalon όπως λέμε ταλέντο χθες στο Πλουμί



Οι Alan Dalon υποσχέθηκαν ατμοσφαιρικές διασκευές και swing διάθεση,και ήρθαν χθες το βράδυ στο Πλουμί. Το Πλουμί "ντύθηκε" κατάλληλα, με ένα ολοκαίνουργιο στήσιμο, εντελώς κατάλληλο για την περίσταση. Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης περιλαμβάνοντας όλα όσα ακριβώς συνέβησαν χθες το βράδυ στο Πλουμί. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Κατ΄αρχήν είναι αλήθεια ότι έχουμε ζήσει πολλές στιγμές μουσικής στο Πλουμί, προγραμματισμένες και έκτακτες, με τους μουσικούς σε τραπέζια, σε διάφορες γωνίες του χώρου, σε καναπέδες, ακόμα και σε σκαμπό, αντίστοιχα το κοινό σε τραπέζια,σε πεζούλια, εντός, εκτός, όρθιους και καθιστούς, κοντά στους μουσικούς, γύρω τους, ή στημένο σε σειρές καρέκλες. Από αυτή την άποψη αυτό που ζήσαμε χθες ήταν μοναδικό.
Οι Alan Dalon στάθηκαν όρθιοι μπροστά στο μπαρ, τα φώτα έσβησαν, ρεσώ μπήκαν στα τραπέζια που τοποθετήθηκαν αμφιθεατρικά γύρω τους, επιστρατεύτηκε ακόμα και το παραθυρόφυλλο-φωτιστικό πάνω από το μπαρ που μετακινήθηκε ώστε να πέφτει πάνω στους μουσικούς, και η παράσταση άρχισε.
Επί τρείς περίπου ώρες (μαζί με τα τρία διαλείμματα παρακαλώ) γίναμε μάρτυρες των εξής:

1.Τέσσερις άνθρωποι, η Βαγγελιώ Φασουλάκη στο τραγούδι, ο Νίκος Βέργος και ο Σωτήρης Αλεξάκης στις κιθάρες και φυσικά ο Γιώργος Παπαϊωάννου με το βιολί του, έκαναν σχεδόν τα πάντα όρθιοι, αξιοποιώντας όλο το χώρο που τους δώθηκε, με το να είναι λίγες οι στιγμές που έμειναν ακίνητοι και με το να είναι άπειρες οι στιγμές που στέκονταν στη σκηνή αντικρυστά ανα δύο, σε μουσικούς διαλόγους υψηλού επιπέδου. Το γεγονός αυτό, σε συνδιασμό με μικρές (αλλά οχι τόσο ασήμαντες λεπτομέρειες), έδωσαν στην παράσταση εκτός από τη μουσική και μια θεατρική διάσταση κάνοντας το θέαμα ακόμα πιο ξεχωριστό.
2.Ένα κοινό, που ολοένα γέμιζε τα τραπέζια και το χώρο, όχι μόνο προσαρμόστηκε πλήρως στο κλίμα της παράστασης, στο χώρο και τη διαμόρφωσή του, στα τραγούδια και στη μουσική, μιας και μια θεατρική και μουσική παράσταση δε μπορεί παρά να είναι και διαδραστική με το κοινό και τους μουσικούς να αλληλεπιδρούν επανειλημμένα, αλλά όπως σωστά παρατηρήθηκε, συμμετείχε στην παράσταση με το πιο ακριβό και σημαντικό του δώρο: τη σιωπή του.
3. Η ίδια η παράσταση ήρθε σε πλήρη αντιστοιχία με αυτό που περιμέναμε, δηλαδή ατμοσφαιρικές διασκευές και swing διάθεση, μιας και χθες ακούσαμε τσιτσάνη,χιώτη,βασίλη παπακωνσταντίνου,bill withers,michael jackson και πολλούς πολλούς άλλους, σε swing και όχι μόνο διασκευές και συνδιασμούς. (αυτή η ανάμειξη του "ain't no sunshine" με το "πέρασα έτσι δίχως λόγο" του Νίκου Παπάζογλου μας έκανε να μην πιστεύουμε στα αυτιά μας...). Όταν κάτι τέτοιο συνδιάζεται με το αστείρευτο ταλέντο και την ψυχή των Alan Dalon, με τη Βαγγελιώ να τραγουδάει εκφραστικότατα ξυπόλητη, με τις φοβερές κιθάρες των παιδιών που συνδιάζονταν μεταξύ τους και όχι μόνο (για το βιολί του Γιώργου έχουμε μιλήσει πολλές φορές), το αποτέλεσμα δε μπορεί παρά να είναι μοναδικό.

Η γενική μας εντύπωση από την παράσταση των Alan Dalon χθες το βράδυ στο Πλουμί, πέρα από τα παραπάνω που αναφέραμε, έρχεται για να συμπληρώσει αυτό που συνέχεια επισημαίνουμε:
Η συνάντηση ενός χώρου φιλόξενου, πρόθυμου να προσαρμοστεί σε όλες τις συνθήκες, ανθρώπων με ταλέντο,ψυχή και φαντασία που όταν ξεδιπλώνεται δεν έχει όρια και ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να βρεθούν σε αυτές τις συνθήκες, να συμμετάσχουν και να χαρίσουν τη σιωπή και την προσοχή τους.

Μπορείτε να δείτε στιγμιότυπα από τη χθεσινή βραδιά στο άλμπουμ εδώ.




0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου